کشوری با فاجعه شدید و خطرناک 3 جانبه انسانی  

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از گاردین ، کشور سومالی به طور همزمان با سه بحران می جنگد: جنگ های داخلی، قحطی و همه گیری کرونا.

بحران های همپوشان کننده این کشور شکننده شرق آفریقا را به سمت فاجعه سوق داده است.

هم اکنون از هر چهار نفر یک نفر با قطحی روبرو است.

فرار از جهنم

وحشتی که در اوایل سال جاری در روستای یک مرد عیالوار به نام «فادومو علی محمد» رخ داد به حدی بود که تصمیم گرفت از طریق منطقه لوور شابل به همراه 9 فرزند و همسر خود 30 کیلومتر راه پیاده بپیماید. او سرانجام برای رسیدن به پایتخت با ماشین کمک گرفت.

اکنون در موگادیشو ، او یکی از بیش از 800 آواره داخلی در پایتخت است که در شهرک های مختلف با دسترسی محدود به غذا ، آب و مراقبت های بهداشتی زندگی می کنند. او دوست ندارد خشونت هایی را که در جنگ های داخلی روستایش دید به خاطر بیاورد. او و خانواده اش از جهنم فرار کرده اند.

او می گوید: «درگیری بین دو طایفه بالا گرفت و ما دو روز نتوانستیم به جایی برویم. پسر عمو و عمه ام در آتش سوزی جان باختند.  شبه نظامیان متخاصم چاه ها را مسدود کردند. هیچ کس جرات نزدیک شدن به آنها را نداشت ، بنابراین تصمیم گرفتم با فرزندانم فرار کنم. »

آنها صحنه های وحشتناکی را دیدند که محل سکونت آنها را به "دهکده ارواح" تبدیل کرده بود. این مرد می گوید: «این یک کابوس بود که از یادآوری آن بیزارم .  خانه ها می سوزند و افراد بی پناه در جاده می میرند. افراد شرور مدتهاست با هم دعوا می کنند ، اما اخیراً این وضعیت بد  و بدتر شده است.»

خشکسالی های طولانی مدت ، کاهش منابع آب و کمبود زمین های حاصلخیز باعث تنش بین طوایف و ایجاد جابجایی گسترده در سومالی شده است. مجموعه ای از بحران های همزمان، این کشور شکننده شرقی آفریقا را تهدید می کند و بحران آب و هوا درگیری های موجود را تشدید کرده و به درگیری های جدید کمک می کند. از سویی کووید  جان و معیشت  مردم سومالی را می گیرد. در کنار تمامی اینها بی ثباتی سیاسی بزرگی در این کشور به وجود آمده است.

اکنون گرسنگی مردم سومالی موضوعی بسیار جدی است که فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و جمعیت های هلال احمر نسبت به آن بسیار هشدار داده اند. پیش از این هشدار داده شده بود که سومالی در آستانه یک فاجعه شدید انسانی قرار دارد.

محمد مخیر ، مدیر منطقه ای فدراسیون بین المللی صلیب سرخ در آفریقا می گوید: «سومالی یکی از خطرناک ترین مناطق روی زمین برای زندگی در حال حاضر است. این کشور فهرست فجایع است. بلایای مرتبط با آب و هوا ، درگیری ها و کووید -19 به یک بحران انسانی بزرگ برای میلیون ها نفر تبدیل شده است. ما نمی توانیم در این باره صحبت کنیم ؛ اکنون باید رنج را کاهش دهیم. »

برای محمد ، زندگی در یک سرپناه موقتی کوچک با فرزندانش و تنها یکبار در روز غذا خوردن تبدیل به یک آرزو شده است.  این هشدار طنین انداز است. او می گوید: «ما با شستن لباس های مردم در شهر امرار معاش می کردیم ، اما وقتی موج دوم کروناویروس شروع شد ، همه درهای خود را بستند. زندگی بسیار سخت شد. ما چیزی برای خوردن نداریم. »

سومالی با اقتصاد شکننده ای که عمدتا بر کشاورزی متکی است ، در برابر الگوهای نامنظم و نامساعد آب و هوایی مانند خشکسالی های مکرر و سیل های فصلی آسیب پذیر است. سابقا محصولات از بین می روند و دامها به دلیل کمبود آب و غذا می میرند. از سویی دیگر ملخ های صحرایی حمله همه جانبه ای به زمین های کشاورزی کرده اند.

احمد یارواحمد 50 ساله که در سال 2017 تمام دام هایش به دلیل خشکسالی از بین رفت از شهر ربدوره در منطقه جنوب غربی باکول فرار کرده است. او یکی از 2.9 میلیون آواره ای است که در بدترین شرایط ممکن به سر می برد.

او می گوید سومالیایی ها به طرز دلخراشی می میرند. هیچکس چیزی برای خوردن ندارد و از سویی باید نگران جنگ و کرونا باشند.

این گزارش حاکی از آن است آواره ها امیدی برای بازگشت به خانه خود ندارند.

هشدارهای بی فایده سازمان ملل

در ماه ژوئن سازمان ملل متحد گفت که سومالی با بدترین کمبود بودجه در شش سال اخیر روبرو است.

این هشدار هم داده شده که کووید وضعیت اقتصادی و تغذیه ای مردم سومالی را حتی بدتر از قبل هم خواهد کرد.

گروه های آسیب پذیر  خانوارهای فقیر در مناطق شهری و آوارگان داخلی هستند که در شرایط شلوغ و غیربهداشتی زندگی می کنند.

این بیماری همه گیر اقتصاد سومالی را مختل کرده است ، اقتصادی که در سال های قبل از شیوع ویروس کرونا به آرامی در حال بهبود بود.

عربستان سعودی که شریک اصلی صادراتی کشاورزی و دامداری سمالی است واردات دام را لغو کرده و سایر کشورهای خاورمیانه نیز مرزهای خود را به دلیل این بیماری بر روی سومالی بسته اند.

درآمدهای دولتی این کشور نیز تحت تاثیر قرار گرفته است.

گزارش ها حاکی از آن است که آب هم در سومالی کمیاب شده و پولی واگذار می شود.

وضعیت سومالی آنچنان بحرانی است که ترس از مرگ و میر شدید و بی سابقه در این کشور وجود دارد.